To ścieżka powrotu do wewnętrznej równowagi, bazująca na biodynamicznych siłach życia.
Dotyk Obecności (BCA) to subtelna forma pracy z systemem nerwowym, oparta na głębokiej obecności i zaufaniu do wewnętrznej mądrości organizmu. Nie polega na technikach czy naprawianiu, lecz tworzy przestrzeń, w której ciało samo odnajduje drogę do równowagi i regeneracji. Poprzez uważny, delikatny i nieruchomy dotyk, ta praktyka jest zaproszeniem do odczuwania siebie poza umysłem – przez serce i wewnętrzne źródło. Sesja wspiera integrację emocji, wspomnień i wglądów, prowadząc do poczucia ugruntowania, wewnętrznej przestrzeni i głębokiego spokoju.
Praktyka Dotyku Obecności to akt powrotu do siebie, do ciszy i do tego, co żywe i prawdziwe. Osadzając świadomość w sercu lub dolnej części brzucha, pozwalasz swojemu ciału „być oddychanym”, co umożliwia głębokie spowolnienie i wyciszenie. Dzięki temu układ nerwowy może się zregenerować, a Ty uwalniasz ukryte blokady i ból, zyskując nową percepcję i perspektywę.
Myofascial Energetic Release (MER) to integracyjna i głęboka forma pracy z ciałem, praktykowana z empatią i wrażliwością. Ma ona zdolność łagodzenia ostrych i przewlekłych dolegliwości fizycznych oraz uwalniania leżącego u ich podłoża bólu psychicznego. Wiele napięć i chroniczny ból mają korzenie w nierozwiązanych wewnętrznych konfliktach i traumatycznych doświadczeniach, które zostają „zapisane” w tkankach mięśniowo-powięziowych. Dowiedz się, jak odzyskać lekkość, błogość i spokój dzięki tej metodzie.
Mięśniowo - Powięziowe Rozluźnianie Energetyczne łączy manipulację tkanki głębokiej, świadomy oddech i świadomość emocjonalną. Metoda ta zaprasza Cię do proaktywnego zaangażowania w proces. Pracując z tkanką powięziową, uwalniamy utrwalone wzorce napięć, pomagając Ci osadzić się w sobie, pogłębić oddech.
Jest głęboko przytłaczającym doświadczeniem, które przekroczyło kiedyś nasze możliwości poradzenia sobie z nim. Zostaje „zapisana” w tkankach i autonomicznym układzie nerwowym. Nagromadzona energia przetrwania (walka lub ucieczka) zostaje uwięziona w ciele (powięzi), co prowadzi do chronicznego bólu i usztywnień. Ciało buduje „zbroję emocjonalną”, która chroni przed dalszym bólem, ale jednocześnie odcina nas od pełnego czucia i swobodnej ekspresji emocji.
Uważna i łagodna praca z ciałem w bezpiecznej atmosferze ma zdolność uwalniania nie tylko bólu fizycznego, ale i leżącego u jego podłoża cierpienia psychicznego i emocjonalnego. Kluczowe jest pracowanie w „oknie tolerancji”, aby uniknąć retraumatyzacji i wspierać regulację układu nerwowego. Proces ten, odbywający się w możliwych do przyswojenia dawkach (miareczkowanie), pozwala na dokończenie reakcji przetrwania, która utknęła w ciele, np. poprzez drżenie lub spontaniczny ruch. Dzięki temu odzyskujemy lekkość, pogłębiamy oddech. Uruchomiamy wrodzoną mądrość ciała do samouzdrawiania, prowadząc do spokoju i błogości.